اشعار

امشب دوباره در زمین شور و نشاط دیگر است           در آسمان دین حق ماهی دگر جلوه‌گر است

در شادی و شور و شعف اندر جنان پیغمبر است           این جلوۀ ایزدنما از نسل پاک حیدر است

عرش غوغا شد رسیده شهریار مصطفی            در زمـسـتان آمده اصل بهـار مصطفی
در حقیقت اوست پنجم لاله‌زار مصطفی            می شود بعد پـدر او افـتخـار مصطـفی

چـو اشک، پـرده‌نـشـین جـمـال دلـدارم            به شوق نیـمـه‌نـگـاهش، هزار دل دارم

اگرچه در صف عشاق، نیست مقـدارم            "بهای وصل، اگر جان بود خـریـدارم"

دنـیـا سـیـاه بـود کـه نـوری بـلـنـد شـد            خـورشـیـد از کـرانـۀ دوری بـلـنـد شد

در بین شـهـر نـغـمـۀ شـوری بلـند شد            در دشت جهـل، سرو شعوری بلند شد

دلم پر می‌زند امشب براى حضرت باقر            كه گويم شرحى از وصف و ثناى حضرت باقر

نديده ديدۀ گـيتى به عـلم و دانش و تقـوا            كسى را برتر و اعلم به جاى حضرت باقر

ای‌که از عطرِ نگاهت سازِ باران می‌چکد            یمنِ هرچه مقدمت خیرِ فراوان می‌چکد

بس‌که از چشمِ تو بسمِ اللهِ رحمن می‌چکد            هر زمان لب تَر کنی آیاتِ قرآن می‌چکد

مـدیـنـه بـار دگـر، جـلـوه‌ای دگر دارد            شمیم عـاطـفـت از پـیـش، بیـشتر دارد

به کوچه باغ مدیـنه، گـلاب می‌پـاشـند            نسیم عشق، از آن رهگذر، گـذر دارد

بـیـگــانـه نـیـسـتـم، ولـی بـی‌لـیـاقــتـم            در نوکری به محضرتان کم سـعـادتم

کم گـفـته‌ام ز غـربـت و تنـهـایی شما            من را بـبـخـش خـواهـر آقـای کـربلا

کمتر کسی‌ست در غـم من انجمن کند            از من سخن بیاورد، از من سخن کند

»دل‌هـای جـمـع را کـند آشفـته یاد من            راضی نمی‌شوم که کسی یاد من کند«

ای که وجود پاک تو آئـیـنـۀ زهـراست            هر جا تو باشی اسم بابایت علی آن‌جاست

هر جا تو باشی خواهرت آن‌جاست بی‌تردید            هر جا تو باشی ردّ پایی از برادرهاست

ای نامـۀ سـر به مهـر مکـتـوم            ای مــادر صـبـر، اُمِّ کـلـثــوم!

ای لالــۀ بــوســتـــان احــمـــد            ای حاصل وصلت دو معصوم

چه خوب آموختی تحت لوای مادرت باشی            تمام عـمر زیر سـایـۀ تـاج سـرت باشی

صدف باشی و بی‌اندازه فکر گوهرت باشی            خودت می‌خواستی تحت‌الشعاع خواهرت باشی

ای پـلـه‌هـای مـنــبــر تـو آسـمــان‌هـا            پامنبری روضه‌هایت، روضه‌خوان‌ها

مثل امیـرالمـؤمـنـیـنی، خـطـبـه‌هـایت            پیچـیـده در گـوش زمان‌ها و مکان‌ها

با عنایت به درخواست های تعدادی از کاربران عزیز؛ در پاسخ به این اوامر و همچنین جهت تسهیل بهتر برای کاربران؛ کانال سایت در ایتا ایجاد گردید، دوستانی که تمایل دارند عضو کانال باشند در همین جا کلیک نموده و یا از طریق لینک زیر وارد کانال شده و عضو شوند

لطفا با نشر و تبلیغ لینک این کانال؛ شما نیز در این خدمت به آستان اهل بیت سهیم باشد

    https://eitaa.com/astanevesal

در آن غروب آخرین، حماسه شد، سرود شد           شهادتین بر لبش، هر آنچه گفته بود شد

چه گوش‌ها که تیز شد، به انتظار پاسخش           چه کرد هُرم شعله‌ها، در آن سپیده با رُخَش

برای روح تو، دنیا عجب جای حقیری بود            برای تو شهادت آرزوی دل‌پـذیری بود

تمام عمر تو سیر و سلوک و عشق و خدمت شد            برایت بین بستر آرمیدن چون اسیری بود

تمام خلق را در سایۀ نام تو جا داده‌ست            تویی کامل‌ترین خیر کثیری که خدا داده‌ست

به وصف خُلق و خویت کنیۀ اُمُّ الْهَنا داده‌ست            دليل خلق دنيا را به دست مرتضی داده‌ست

محبتی که دو عـالـم نمی‌شود جـبران            یقـین محبت زهـراست در دلِ یـاران

نــبــوده‌ایــم بِــوالله شــئِ مــذکــوری            که یادِ ما ز ازل بـوده‌اند این خـوبان

شب بود و تاریکی طنین انداخت در دشت            سرما خروشی سهمگین انداخت در دشت

شب بود اما اخـتـری سـوسـو نمی‌زد            دست تـرحّـُم شـانه بر گـیـسو نمی‌زد

این لیلۀ قدر است که در حال شروع است            ماه است و درخشنده‌تر از صبح طلوع است

دریاست و در شور قیام است و رکوع است            آرامش طوفانی او عـین خـشـوع است